Angeles po mojemu

 Tamtego dnia wyszłam razem z Violettą ze szkoły i skierowaliśmy się do domu. Moja siostrzenica wychodziła dzisiaj ze znajomymi do kina, a później do Francesci, więc ojciec pozwolił jej wrócić później. Z resztą nawet jakby nie wróciła o wyznaczonej porze, to by tego nie zauważył. W tym czasie sam balowałby z kolegami.    Ponieważ obiecałam, że podwiozę dzieciaki do kina, dziewczyny przygotowały się i razem z Fede zeszły na dół. Oznajmiłam szwagrowi, że pożyczam jego auto i w czwórkę ruszyliśmy w stronę centrum.  Wracając wstąpiłam do kilku sklepów. Obiecałam sobie, że nie będę kupować żadnej sukienki na wesele Germana. Miałam zamiar ubrać coś z mojej szafy, zamiast wydawać kasę na kolejne szmatki. Ponieważ spotkałam swoją znajomą, Agnes, wypiłyśmy wspólnie kawę plotkując. Obiecałyśmy sobie za niedługo kolejne spotkanie, tym razem z Pablem i rozeszłyśmy się, każda w swoją stronę.    Kiedy wróciłam zbliżał się wieczór. Weszłam do kuchni, gdzie napotka...

  Następny dzień minął bez większych przeszkód. Jako że był to czwartek moje lekcje ograniczyły się ilością do czterech godzin. Byłam z tego bardzo zadowolona. Wróciłam szybko domu, a tam jedynie zastałam Marcusa i Santiago. German wyszedł z Ramallo na spotkanie biznesowe. - O, Angie. Jeśli chcesz to możesz wpaść jutro wieczorem na naszą imprezkę. Klub "Błękitna Laguna", w centrum miasta. - powiedział Santiago, kiedy weszłam do salonu.  Popukałam się palcem w czoło i opadłam ma kanapę.  - Hmm... raczej mam inne plany - uśmiechnęłam się do niego kwaśno.  - Chyba nie myślisz, że Pris zaprosi cię na swój wieczór panieński? Haha! - zaśmiał się po raz kolejny Santiago.  - Więcej żartów na temat jej nienawiści i ostrzegam, nie ręczę za siebie - zażartowałam.   Nie mogłam uwierzyć w to, że dzisiaj czwartek. I że jutro wieczór kawalerski Germana. I że pojutrze ślub. I koniec "romansowania" z Germanem. Teraz mój szwagier będzie musiał być przykładnym męż...

  Wróciłam ze Studio razem z Violettą. Kiedy dziewczyna pobiegła do ogrodu, ja weszłam do kuchni. Przy stole siedział Santiago i jakiś mężczyzna bardzo do niego podobny. - Cześć, Angie. Pozwól, że przedstawię - zaczął i wskazał naszego gościa. - Marcus, kolejny bliski kuzyn mój i Germana.  - Hej, Marcus jestem... - mruknął brunet i ucałował grzbiet mojej dłoni.  - Angie, bardzo mi miło. - odpowiedziałam nie kryjąc się z uśmiechem i popatrzyłam na Santiago.  - Marcus przyjechał jako gość na weselu Germana i przy okazji pomaga mi przygotować wieczór kawalerski. - uśmiechnął się brunet i spojrzał na Marcusa.  - Jesteś pewien, że German tego chce? - zapytałam nie do końca przekonana, czy wieczór kawalerski to taki dobry pomysł.  - Oj proszę, Angie! Każdy ma ochotę czasem trochę poszaleć. Wystarczy, że człowiek spojrzy na ciebie. Zmęczona, zapracowana, bez faceta... - Dobra, skończ. - ucięłam tę rozmowę bardziej oschle niż miałam zamiar.  - ...

- Nie patrz na mnie! Jestem w sukni ślubnej! - krzyczała blondynka machając rękami i zasłaniając biust.  - Wiesz, że tylko pan młody nie może cię zobaczyć w sukni ślubnej, prawda? - zapytałam siadając na oparciu kanapy i rzucając torebkę na stolik.  - Wiem, ale ćwiczyłam co zrobię kiedy jednak German mnie w niej zobaczy. - odpowiedziała uśmiechając się - A gdzie poszedł mój kotek? - Ma jakieś spotkanie z kontrachentem. - odpowiedziałam i spojrzałam ma kobietę stojąca obok Priscilli. Miała urodę typowo azjatycką, długie ciemne włosy i ubrana była w bordowy golf.  - Ach, to jest Akira. Moja dobra przyjaciółka. Jest moją drużbą weselną.  Akira - pomyślałam - Jak ten wilk z "Księgi Dżungli" Disney'a  - ... i przywiozła właśnie moją suknię. Piękna prawda? - dokończyła swój monolog blondyna.  - Ale mówisz o Akirze czy sukni? - zażartowałem, a Azjatka wybuchnęła niesamowitym śmiechem ukazując piękne białe zęby.  Kiedy Akira poszła do toalety, Priscilla spojrz...

Otworzył oczy. Leżał na prosto patrząc w sufit. Łóżko na którym spoczywał było miękkie i wygodne. Na pewno jeszcze chwilę temu spał. Ale co było wcześniej. - Dobrze cię widzieć... - usłyszał i spojrzał w stronę drzwi w pomieszczeniu. Stała w nich wysoka, ładna blondynka o zielonych oczach. Ubrana w coś bardzo nie kobiecego. Zwykły T-shirt i krótkie spodnie.  - Co się właściwie stało? - zapytał podnosząc się opierając na łokciach.  - Dostałeś tym nożem, a potem prawie się wykrwawiłeś... Na szczęście wszystko jest już okej. - wytłumaczyła i usiadła tuż obok niego.  - A te bandziory? - zapytał patrząc jej w oczy.  - Zostali zabrani na policję. Gliniarze zwinęli ich, kiedy tamci uciekali z lasu... - Nic ci nie jest? - przerwał jej przypominając sobie, co tak na prawdę się wydarzyło.  - Tak. Przyszłam tylko zmienić opatrunek. - powiedziała uspokajająco.  Angie Po.V. Odkryłam kołdrę i zaśmiałam się na widok jego miny, kiedy spojrzał w dół. Leżał...